Ronde van Krimpen a/d IJssel

De Algerabrug. Misschien wel de grootste drempel in de Ronde van Krimpen a/d IJssel van gisteravond. Met een wedstrijd die qua starttijd midden in de avondspits viel een opgave op zich om op tijd aan de andere kant van de IJssel te komen. Maar het viel uiteindelijk mee en een verkeerschaos bleef uit. Maar sinds wanneer staat er eigenlijk een slagboom voor de oprit vanuit Capelle West?

v.l.n.r. @cab2wheels @MusicBlogsPics @Wielercafe en @WillemHus

Ook alle supporters waren op tijd voor de start en het was leuk te constateren dat het er deze keer al 6 waren! Dat 2 ervan tot het geslacht Canis lupus familiaris behoorden en geen idee hadden wat er zich allemaal om hen heen afspeelde doet niet ter zake. Ook zij waren, aan de kwispelende staarten te zien, blij dat ze erbij waren!

Nadat we de laatste bocht voor de finish nog even tot "twittercorner" hadden omgedoopt en even een kleine groepsfoto door Simone (@urichs) hadden laten maken konden we er weer aan beginnen : 40 km oftewel 25 rondjes langs braderiekraampjes, kermisattracties en Hollandse gebakkramen die er allemaal redelijk verlaten bij lagen want er was niet al te veel publiek. Alleen in de nabijheid van de finishstreep was het achter de hekken redelijk bezet en waarschijnlijk ook met écht wielerpubliek want volgens 1 van de uitbaters had niemand geld op zak!

concentratie

Het startschot klonk om 10 voor 6 en zoals altijd (voor zover ik daar al van mag spreken) ging gelijk de turbo erop. Het eerste rondje op volle snelheid is redelijk standaard en dat mijn vermoeden juist is zag ik later op mylaps.com en was de eerste omloop bij 9 van de 10 rijders de snelste!
Ik had me voorgenomen om wat zuiniger te rijden dan vorige week, temeer omdat er toch nog een vervelend windje stond die het er samen met de versmallingen in het parcours, de krappe bochten met vluchtheuvels en de hobbelende finishstraat een lastig rondje van maakte. Ik zocht dan ook een goed windscherm op en vond hem in rugnummer 59. Een grote kerel in het blauw en met ongezond bruine benen! Niet dat ik 25 rondjes lang in zijn wiel heb gezeten maar zo af en toe kwam zijn brede postuur goed van pas om even bij te komen.
Ik probeerde weer goed voorin te koersen wat aardig lukte en heb ook niet gezien dat het peloton achter mij aardig verbrokkelde en dat er wat renners afwaaiden. Halverwege haalden we een groepje van een man of 7 in en ik vroeg mij al af wanneer die dan ontsnapt waren? Hetgeen ook niet zo bleek te zijn.

met de winnaar in mijn wiel!

Een lastig rondje dus met voor mij persoonlijk nog even een schrikmomentje toen ik in een bocht met mijn stuur in een wapperende lus van het rood/witte afzettingslint haakte. Een korte ruk aan het stuur bracht me iets uit evenwicht en zorgde voor een stoot adrenaline maar het lint brak gelukkig makkelijk en ik bleef overeind. Ik bleef ook goed overeind in de vele ontsnappingspogingen vooraan en het lukte uiteindelijk niemand om weg te komen. Een compleet peloton ging dan ook de laatste ronde in en de nervositeit ging parallel aan de snelheid omhoog! Links en rechts probeerden renners naar voren te komen en zich te positioneren voor het laatste rechte eind. In de op 1 na laatste bocht kon ik mooi aan de buitenkant naar voren schuiven en begon ik in een redelijke positie aan het laatste stuk. Een tandje zwaarder en voluit! Verstand (bijna) op nul en blik op oneindig en rammen! Eigenlijk een simpele opdracht aan mezelf : zo hard mogelijk fietsen. Staan op de pedalen totdat de brand in je bovenbenen je dwingt om te gaan zitten. Aan het feit dat ik niet meer werd gepasseerd mag ik vaststellen dat ik het aardig deed. 7 man voor mij deden het nog ietsje beter en de 8e plaats was mijn deel. M'n eerste top 10 klassering was een feit!

follow the leader !

Na een rondje rustig uitrijden voegde ik mij bij m'n supportersclub en nam de kussen van m'n liefste supporter Simone in ontvangst. Die krijg ik gewoon na elke koers (zelfs elke dag!) en daarvoor hoef ik niet op een podium te staan, haha!
Dat podium komt na deze 8e plaats nu toch wel aardig in zicht maar blijft waarschijnlijk voor dit jaar nog buiten bereik want het wegseizoen loopt zo onderhand op z'n einde. Maar ik kijk al met vertrouwen uit naar volgend jaar! A.s. zondag eerst nog de Twee Landen Koers vanuit Someren (met 130km en een peloton van 170 man wordt dat even andere koek!) en dan waarschijnlijk nog in Lisse en dan is het gedaan voor 2011.
Wederom ging ik tevreden naar huis en op naar de volgende zou ik zeggen. Zondag een Brabants gevecht met de Belgen. Amai, dat wordt spannend maar ik heb er zin in!